De F-toets is vernoemd naar zijn geestelijke vader, de heer R.A. Fisher, en kan worden gebruikt om hypothesen met betrekking tot varianties in twee normaal verdeelde populaties te toetsen. F is het quotiënt van twee varianties. We toetsen in het geval van ons voorbeeld de nulhypothese door de twee varianties σ 1 2 en σ 2 2 ten opzichte van elkaar te vergelijken. Hiertoe plaatsen we in de teller van de breuk de grootste, en in de noemer de kleinste variantie. (Deze procedure waarin de grootste variantie altijd in de teller van de breuk wordt gezet, is gelijkwaardig aan een tweezijdige toetsing.)
