Deze pagina bevat een afbeelding die niet weergegeven kan worden omdat er geen recente versie van de Flash Plugin aanwezig is. Installeer de Macromedia Flash Player om de afbeelding te kunnen bekijken.
Inmiddels is nu wel duidelijk dat variantie-analyse een techniek is om te bepalen of de gemiddelden van een aantal spreekproeven al dan niet aan elkaar gelijk zijn. Hiertoe wordt eerst de toetsingsgrootheid F berekend, en vervolgens wordt deze vergeleken met de kritieke grens die is te vinden in een tabel van de F-verdeling. We zullen nu in gaan op de formele rekenregels die aan de berekening ten grondslag liggen.
In het voorgaande hebben we op intuïtieve wijze zo’n F-waarde berekend en zijn we, met behulp van de F-tabel, nagegaan in hoeverre gevonden verschillen tussen groepen ‘significant’ zijn. In dit laatste deel van de module vatten we de procedure voor variantieanalyse samen in formules en laten we aan de hand van een paar voorbeelden zien hoe we met behulp van die formules op eenvoudige wijze een variantieanalyse kunnen uitvoeren. We beginnen met de weergave van de te gebruiken formules, een uitleg van de daarin gebruikte symbolen en een uitleg in woorden van wat die formules in compacte vorm weergeven.
