Deze pagina bevat een afbeelding die niet weergegeven kan worden omdat er geen recente versie van de Flash Plugin aanwezig is. Installeer de Macromedia Flash Player om de afbeelding te kunnen bekijken.
Het gebruik van de χ 2 -tabel is dus eenvoudig, er zit echter een addertje onder het gras. Omdat de grafiek voor elk aantal vrijheidsgraden (ν) een andere vorm heeft, zijn de kansen per vrijheidsgraad ook verschillend (kijk maar in de tabel). Om een even uitgebreide tabel te maken als die van de standaardnormale verdeling zou je voor elk aantal vrijheidsgraden een andere tabel moeten maken, dit zou een compleet boek worden, dus zeer onpraktisch. Omdat nu voor elk aantal vrijheidsgraden maar één regel in de tabel staat, is het mogelijk en zelfs zeer waarschijnlijk, dat een waarde wordt genoemd in een opgave die niet in de tabel staat. Wat dan?
Als in een opgave een waarde wordt genoemd, die niet in de tabel staat zijn er twee oplossingen:
- schatten: als geen nauwkeurigheid vereist wordt en dus een schatting van de kans voldoende is, kan deze uit de omringende waarden worden geschat. Stel gevraagd wordt: P(χ 15 2 <28 ). Bij ν=15 ga je naar rechts en constateert dat 28 niet wordt genoemd in de tabel. De dichtstbijzijnde waarden zijn:
- P(χ 15 2 <27.50 )=.975
- P(χ 15 2 <30.60 )=.990
Aan de hand daarvan schat je bijvoorbeeld 1 −α=.980 (omdat 28 iets dichter bij 27.50 ligt dan bij 30.60).
- Interpoleren: Als een zo nauwkeurig mogelijke oplossing gewenst is, moet je interpoleren. Bij interpoleren wordt gebruik gemaakt van de verhoudingen op een lijnstuk, waarop alle gegevens zijn uitgezet. Aan de onderkant de a-waarden uit de tabel, aan de bovenkant de bijbehorende kansen, met als onbekende kans x. Met behulp van de verhouding van de lengte van de lijnstukken wordt verder gewerkt, waarbij geldt dat ab=cd (lees: a staat tot b als c staat tot d).
ab=cd⇒0.50 3.10 =x−0.975 0.015 ⇒x=0.50 3.10 ×0.015 +0.975 =0.977 ⇒P(χ 15 2 <28 )=.977 .
